Ahmet YENAL

Merhaba hocam. Ben 19 yaşında düzenli mastürbasyon yapan normal heteroseksüel bir erkeğim. Bundan yaklaşık 3.5-4 yıl falan önce (yaklaşık 2021 yılının temmuz ayında falan) bir defa hep aynı şekilde mast yapmaktan sıkıldığım için mast yaparken farklılık olsun diye anüsüme orta parmağımın ucunu sokmuştum. Ve sonra ayrı ayrı zamanlarda da mast yaparken bunu birkaç defa yapmıştım. Bu olayın üzerinden bir süre geçtikten sonra acaba bunun erkekliğime veya bana başka bir zararı oldu mu? Diye korkmuştum ve bunu yaptığıma çok pişman olmuştum ve ondan sonra bir daha böyle bir şey yapmamıştım. Sorum şu ki, acaba böyle bir şey yapmamın gerçekten erkekliğime veya bana başka bir zararı olmuş mu? O zamandan beri bu olaya takıntılı kaldım ve her ne kadar unutmaya çalışsam da unutamıyorum. Günlük yaşamımda hep bu olayı düşünüyorum ve aklımdan çıkaramıyorum. Bunu yaptığıma çok pişmanım ve bu olay beni her düşündüğümde rahatsız ediyor ve canımı sıkıyor. Bu olay yüzünden anı yaşayamıyorum ve hep kendimi mutsuz hissediyorum. Hep bunun pişmanlığını yaşıyorum ve unutamıyorum. Kafamda hep acaba bu olayı yaptığım zamana geri dönüp bu olayı değiştire bilir miyim? gibi karışık sorular dönüyor ve bu beni rahatsız ediyor. Gerçekten böyle bişey mümkün mü? Bu olayı yaptığım zamana geri dönüp o zamanı yaşaya ve bu olayı değiştire bilir miyim? Ve ya bu olaya müdahale edebilir miyim? Ya da bu olaydan nasıl kurtulurum? Ve ya kafamdan nasıl silerim? Kafamda takıntılı sorular var ne yapacağımı bilmiyorum lütfen bu konuda bana yardımcı olur ve sorularımı detaylı ve doğru bir şekilde cevaplarsanız sevinirim. Önceden teşekkürler.

Yakında 19 olacağım.Yaşıtlarım ya da benden yaşça büyük insanlar çok umutlu olmasalar bile her sabah kalkıp en ağır işlerde belki de en ağır sağlık sorunlarda bir yaşamaya çalışıyorlar.Her zaman hayran kaldım.Çünkü sağlıklı olmam ve genç olmama rağmen sabah uyanmak istemiyorum.Belki yapabileceğim bir şeyler var beni bekleyen ama hiçbir şey yapmak istemiyorum.Yaparken bile içimde bir huzursuzluk hissi var.Herkesin azda olsa dayanağı olan bir nokta vardır.Benim annem çok iyi biridir.Beni aç bırakmadı sefalet içinde bırakmadı.Ama onunla bile aidiyet hissi huzurlu hissedemiyorum.Aynı şekilde diğer insan ilişkilerindede eninde sonunda odamda kendimleyim.Aslında hep böyle.Gelecekte belki sıradan bir işçi belki bir memur olacağım bilemiyorum ama pekte geleceğe dair bir umudum yok.Çocukken yaşadığım birkaç travmatik durum oldu.Bazen bunlar beni arada üzmeye devam ediyor ama sonra bu üzüntünün gerçek hayatta bir karşılığı olduğunu göremedim.Kimse sizin ne yaşadığınızı umursamıyor tabii istisnalar vardır birçoğu onlara ne verecebileceğinizle ilgileniyor. Ya da hayat size daha şefkatli kollarını açmıyor ben bundan güç bile alamadım.

Selamlar hocam; 2 sefer HIV testi yaptırmama ve başka başka Prof. ve Doç doktorlara defalarca sorup başka bir teste gerek yok dedikleri hâlde bende HIV fobisi oluştu bende. Her gün düşünmekten baş ağrım oluyor, uyuyamıyorum. Uyusam da uykudan uyanınca bir daha gözüme uyku gelmiyor. İki büklüm yatıyorum yatakta inanırmısınız. Kendimde büyük bir kuruntu yaptım. İçimden çıkarıp atamıyorum bir türlü. Çocuklarıma evdekilere kimseye ilgi gösteremiyorum bu da beni çok çok üzüyor içim içimi yiyor. Vicdan azabı çekiyorum resmen. Devamlı elimde telefon araştırma yapıyorum. Bu ne olabilir hocam. Bir hata yaptım bu hatayı kendime yediremiyorum bir türlü. Her seferinde neden böyle birşey yaptım diyorum. Devamlı aklıma geliyor ve kendimi affetmek istemiyorum. Aynı zamanda çocuklarım ve eşim geldiğinde onlara bakma yükümlülüklerim aklıma geliyor düzelmem lazım diyorum ama kafamı toplayamıyorum. Anı yaşamak istiyorum olmuyor içimden gelmiyor. Sorun şurda hiçbir şey yapasım gelmiyor ne gezmekten zevk alıyorum ne spordan ne de başka bir şeyden. Kendimi o ana odaklayamıyorum veya aklıma geliyor düşünce ve başa dönüp hop kendimi suçluyorum durduk yere hiçbir şeyden zevk almıyorum ve hiçbir şey yapasım yok sanki boşuna yaşıyormuşum gibi geliyor. İlk önceleri hastalıktı daha sonra suçluluk duygusu ağır basmaya başladı.